Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Υποδειγματική Έρευνα 1948-1957
Η Κρήτη
€30.00
Γεωργία – Κτηνοτροφία – Βιομηχανία – Διατροφή – Συγκοινωνίες – Υγεία – Κατοικία
Η έρευνα εις την Κρήτην είχε δύο αντικειμενικούς σκοπούς. Πρώτον να δοθή η απάντησις εις το ερώτημα: “κατά πόσον είναι δυνατή και πρακτικώς εφαρμόσιμος η εξύψωσις της στάθμης της ζωής” και δεύτερον να ευρεθούν τρόποι και μέθοδοι δια την εφαρμογήν της κτηθείσης ειδικότητος άλλων εκβιομηχανισθεισών χωρών, εις μίαν υποανάπτυκτον περιοχήν ως η Κρήτη, με τον καλύτερον τρόπον και με ελάχιστην ζημίαν εις βάρος της χώρας ταύτης. Εις μίαν χώραν ως η Κρήτη, όπου μόνον περιωρισμένα βασικά στατιστικά δεδομένα υπάρχουν, είναι δύσκολος η προσπάθεια προς εύρεσιν απαντήσεων εις τα ερωτήματα ταύτα.
Προς απόκτησιν επαρκούς και ακριβούς γνώσεως περί την μόρφωσιν και τον πολιτισμόν ενός λαού, δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά μακροχρόνιος διείσδυσις εις τα ήθη και έθιμα του λαού τούτου.
Καθ’ όλον το διάστημα της ερεύνης, δύο σκέψεις προεβάλλοντο σταθερώς:
Πρώτον ότι η μόνη διαρκής βοήθεια είναι η αυτοβοήθεια. Εκείνο το οποίον πράττουν οι Έλληνες και οι κάτοικοι της Κρήτης δια την Κρήτην, είναι απείρως σπουδαιότερον και διαρκέστερον απ’ ό, τι δύνανται να πράξουν οι έξωθεν. Η έρευνα κατηυθύνετο συγκεντρωτικώς επί της ευρέσεως τρόπων και μεθόδων δια των οποίων να ενισχύωνται και να ενθαρρύνωνται αι προσπάθειαι αύται των Κρητών και των Ελλήνων.
Κατά δεύτερον λόγον, ελήφθη πάντοτε υπ’ όψιν ότι εις μίαν τοιαύτην έρευναν, εκείνο το οποίον πρέπει να μας ενδιαφέρη πρωτίστως είναι αι ανθρώπιναι υπάρξεις, αι αξίαι, καθώς και ο τρόπος της ζωής αυτών. Εγένετο σαφώς αντιληπτόν, ότι η ζωή του Κρητικού λαού είναι εν αδιάσπατον σύνολον και ουχί σειρά ανεξαρτήτων τμημάτων. Αι αξίαι, τα ήθη και τα έθιμα, οι θεσμοί, αι σχέσεις, του τρόπου της ζωής καθώς και η πνευματική ανάπτυξις του λαού, είναι προϊόν μακράς ιστορίας.
Σχετικά προϊόντα
- Ιστορία
Εξόριστοι στο «νησί του θανάτου». Μαρτυρίες, ντοκουμέντα και δημοσιεύματα για τις εκτοπίσεις αγωνιστών στη Γαύδο
€19.40Καταμεσής στο Λιβυκό πέλαγος με τ’ αφρισμένα πάντα νερά, άγρια, μανιασμένα, απύθμενα. Εκατόν εβδομήντα πέντε μίλια μακριά απ’ τον Πειραιά. Κοντά, πολύ κοντά στα παράλια της Αφρικής. Θαρρείς και σε λίγο θα ξεπροβάλει μπροστά σου, πέρα εκεί στην καμπύλη του ομιχλώδικου ορίζοντα, η Αλεξάνδρεια. Κάμποσες ώρες μακριά απ’ αυτή. Εκατόν σαράντα με σαρανταπέντε μίλια. Λίγα σπίτια. Μοιάζουν μ’ αχούρια. Άνθρωποι και ζώα κοιμούνται μαζί. Φτωχοί νησιώτες, άμαθοι και άβγαλτοι παραδομένοι στην ποικιλότροπη εκμετάλλευση. Λίγη βλάστηση, λίγες δεκάδες κάτοικοι. Απέναντι, βορεινά, τα κακοτράχαλα Σφακιά, η Κρήτη, κ’ ύστερα τίποτα. Το μάτι σου κουράζεται ν’ απλώνεται στην απέραντη θάλασσα.
Να, η Γαύδος! Μούρχονται στο νου τα άλλα νησιά της εξορίας. Όσα έχω ακούσει, κι όσα είδα, γεύτηκα ο ίδιος την πίκρα τους. Τα κυριότερα ας πάρουμε. Ανάφη, Φολέγανδρος, Άη Στράτης, Σίκινος, Νηός, Σίφνος, Αμοργός. Αδίσταχτα μπορώ να ειπώ, ούτε κατά φαντασία δεν μπορούν να συγκριθούν στη φρίκη με τούτο εδώ το ποντικόνησο.
Να, μια εικόνα της φρίκης. Ο άγριος χαμός, ο θάνατος του Καραντεμίρη. Πως πέθανε; Μήτε και μείς καλά-καλά το καταλάβαμε, δεν πιστέψαμε, ήταν τόσο γερός. Ο πιο γερός απ’ όλους. Αγρότης απ’ την Αγιάσο της Μυτιλήνης. Κι όμως. Εκεί κάτω πας γερός, βράχος στο σώμα σαν τον Καραντεμίρη και φεύγεις τσακισμένος, καμπουριασμένος απ’ τους ελώδεις. Δεν έχεις γλυτωμό εκεί κάτω. Αλλού ναι, εκεί κάτω όχι. - ΚΡΗΤΙΚΑ
Ελληνο-Κρητικό Λεξικό
" ελληνικές λέξεις στην κρητική διάλεκτο"€15.00έκδοση: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΡΩΝΙΑΣ Ο “ΠΑΝΤΕΛΗΣ”
2016
- Ελληνική πεζογραφία
Όταν ήμουν δάσκαλος
και άλλα διηγήματα€10.70Με χιλιάδες σελίδες καθημερινών χρονογραφημάτων στο ενεργητικό του, ο Γιάννης Κονδυλάκης στάθηκε -ίσως, ή κυρίως γι’ αυτόν το λόγο- από τους πιο “ολιγογράφους” της γενιάς του, αφήνοντας δύο μόνον τόμους διηγημάτων και μία εκτεταμένη νουβέλα, τον πολύκροτο “Πατούχα” – αν δεν θεωρήσουμε τους “Άθλιους των Αθηνών” μέσα στις αυστηρές προδιαγραφές του προσωπικού του ύφους.
Τα διηγήματα των δύο αυτών τόμων, και εντελώς ιδιαίτερα το “Όταν ήμουν δάσκαλος” και η “Πρώτη αγάπη”, αποτυπώνουν από τη μια μεριά ανάγλυφες τις αρετές του Κονδυλάκη (λιτότητα, αίσθηση του περιττού, θεματική ευθυβολία, πολιτισμένο χιούμορ) αλλά από την άλλη αφήνουν μια γεύση πικρίας: τι θα μπορούσε περισσότερο ο Κονδυλάκης αν οι περισπάσεις του βίου και η δημοσιογραφική καθημερινότητα του επέτρεπαν μια πιο άνετη αφοσίωση στο κυρίως συγγραφικό του έργο.
Ακόμα, στην “Πρώτη αγάπη” -το κύκνειό του άσμα-, ιστορία του έρωτα ενός πεντάχρονου αγοριού προς μια πολύ μεγαλύτερή του κοπέλα, έρωτα απελπισμένου και παρατεινόμενου ως το μοιραίο τέλος (μια κλασική φροϋδική περίπτωση πριν τον Φρόυδ), η ψυχογραφική διεισδυτικότητα και η τόλμη του συνήθως νηφάλιου και “συντηρητικού” Κονδυλάκη εκπλήσσουν και γοητεύουν τον σημερινό αναγνώστη.
