Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Η Δυσφορία Φύλου
€13.40
Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια συνομιλία του Σαρλ Μελμάν με τον Ζαν-Πιερ Λεμπρέν και είναι η συνέχεια ενός άλλου βιβλίου υπό μορφήν διαλόγου, που εκδόθηκε προ εικοσαετίας και έφερε τον τίτλο “Ο άνθρωπος χωρίς βαρύτητα: Το να απολαμβάνει κανείς με οποιοδήποτε τίμημα”. Η διαγνωστική κατηγορία που συνιστά ο όρος «δυσφορία φύλου» ή η λεγόμενη «ασυμφωνία φύλου» διαμορφώνουν, μεταξύ άλλων, μια συνθήκη για τον πολλαπλασιασμό των περιστατικών που εμπίπτουν, κοινωνιογενώς ή ιατρογενώς, στις εν λόγω κατηγορίες. Αφορά τον τρόπο με τον οποίο η οικογένεια, το σχολείο, οι φορείς ψυχικής και σωματικής υγείας, το γενικότερο κοινωνικό περιβάλλον και οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης αντιμετωπίζουν τα θέματα των προσωπικών επιλογών και της σεξουαλικής ταυτότητας, ήδη από την παιδική ηλικία αλλά και αργότερα, κατά την εφηβεία. Όμως, σε αυτές τις περιόδους της ζωής, πραγματοποιούννται αναπόφευκτες διαδικασίες και προκύπτουν διλήμματα που αφορούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την έμφυλη ταυτότητα. Οι εν λόγω αμφιταλαντεύσεις αποτελούν μέρος της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, ιδιαίτερα στις πρώιμες ηλικίες, και δεν ξεπερνιούνται με μαγικές λύσεις όπως οι επείγουσες παρεμβάσεις με φάρμακα, ορμόνες και χειρουργικές επεμβάσεις.
Σχετικά προϊόντα
- Ψυχανάλυση
ΣΑΝΤΟΡ ΦΕΡΕΝΤΣΙ
ΑΤΑΚΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ ΕΝΗΛΙΚΟΣ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ, ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΛΗΘΗ)€16.10Ο Σάντορ Φερέντσι υπήρξε χαρισματικός και οξυδερκής ψυχαναλυτής με πολυεπίπεδη κλινική εμπειρία, αναλαμβάνοντας συχνά τις πιο δύσκολες περιπτώσεις ασθενών, που είχαν υποστεί σοβαρούς ψυχικούς ή και σωματικούς τραυματισμούς. Επινόησε σημαντικές έννοιες, όπως την “ενδοβολή” και την “ταύτιση με τον επιτιθέμενο”, ενώ ήταν εκ των πρώτων που αναγνώρισαν τη σημασία του πρώιμου τραύματος. Μάς μίλησε για τη σύγχυση γλωσσών μεταξύ παιδιού και ενηλίκων, για τις παιδικές αναλύσεις των ενηλίκων, για την αμφιμείξη των ερωτισμών· εμπνεύστηκε την έννοια του σοφού βρέφους, του μη καλοδεχούμενου παιδιού, της ναρκισσιστικής σχάσης, της τρομοκρατίας της οδύνης, των παθονευρώσεων.
Η σχέση του με τον Φρόυντ υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη του ψυχαναλυτικού κινήματος, καθώς ο Φερέντσι ήταν από εκείνους που υποστήριξαν με θέρμη την αναγκαιότητα της μακρόχρονης ανάλυσης του αναλυτή, του επονομαζόμενου και δεύτερου θεμελιώδους κανόνα της ψυχανάλυσης. Για χρόνια αντάλλασσαν με τον Φρόυντ ερωτήματα πάνω στην αναλυτική εργασία, σε τέτοιον βαθμό που η σκέψη του ενός σφραγίστηκε από τη σκέψη του άλλου. Ωστόσο, λίγο καιρό πριν από τον πρόωρο θάνατό του, οι σχέσεις του με τον Φρόυντ στιγματίστηκαν από έντονη αμφιθυμία και υπόγειες συγκρούσεις, στις οποίες κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτισαν σημαντικά πρόσωπα του διεθνούς ψυχαναλυτικού κινήματος.
Η σχέση του Φερέντσι με τον Φρόυντ σημαδεύτηκε από τη διεργασία αλλά και την άρνηση του θηλυκού και του παθητικού στοιχείου. Η θηλυκή-μητρική πλευρά, την οποία μάταια αναζητούσε να βρει στον Φρόυντ, ήταν μια θέση που ο Φρόυντ δυσκολευόταν να αναλάβει. Σε αντιστάθμισμα, την ανέλαβε προοδευτικά ο ίδιος ο Φερέντσι, όταν λειτούργησε για τους ασθενείς του σαν τρυφερή μητέρα. Τη δε άρνηση υπαγωγής του Φερέντσι στο πατρικό υπερεγώ και στην παθητικότητα της αναλυτικής θέσης τη διαδέχθηκε η προώθηση της ενεργητικής τεχνικής εκ μέρους του.
Οι συνεχείς τεχνικοί πειραματισμοί του επιχειρούσαν εξάλλου να απαντήσουν στα φαινόμενα επανάληψης που διέπουν την ψυχική ζωή. Μέσα από αντιφατικές τεχνικές παρεμβάσεις, τις οποίες δεν δίσταζε να εγκαταλείψει, ο Φερέντσι επέκτεινε τα όρια του αναλύσιμου και κατέστη ο πρόδρομος της σύγχρονης αναλυτικής πρακτικής, εισάγοντας την ελαστικότητα της τεχνικής. Έφτασε όμως σε ακραία σημεία, όπως στη θύελλα της αμοιβαίας ανάλυσης, κάτι που τον κατέστησε αιρετικό για την τότε ψυχαναλυτική κοινότητα. Αυτό που ακολούθησε δεν ήταν απλώς δυσμένεια αλλά ιστορική λήθη ενός ιδιαίτερα πλούσιου έργου που λογοκρίθηκε για δεκαετίες.
Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να διερευνήσει σημαντικές πτυχές του έργου μιας εμβληματικής όσο και αμφιλεγόμενης φυσιογνωμίας της ψυχανάλυσης. Μιας προσωπικότητας ακατάπαυστα δημιουργικής, ευρηματικής, που διακρινόταν παράλληλα από ένα θυελλώδες παιδικό στοιχείο, αντίστοιχο ενός άτακτου παιδιο - Ψυχανάλυση
Το Σώμα Δεν Ξεχνά
ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ, ΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΤΡΑΥΜΑΤΟΣ€20.00Το ψυχικό τραύμα υπάρχει παντού στην κοινωνία μας. Έρευνες του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των Ηνωμένων Πολιτειών έδειξαν ότι το σημαντικότερο πρόβλημα της δημόσιας υγείας -δαπανηρότερο ακόμα και από τον καρκίνο και τις καρδιολογικές παθήσεις – είναι το ψυχικό τραύμα.
Οι τραυματικές εμπειρίες επηρεάζουν την ανθρώπινη βιολογία και ταυτότητα και έχουν καταστρεπτικές κοινωνικές συνέπειες, όπως σωματικές παθήσεις, προβλήματα στο σχολείο και την εργασία, εθισμό σε ουσίες καθώς και ψυχικές ασθένειες. Οι συνέπειες είναι ολέθριες για τους πάσχοντες, τις οικογένειές τους και τις μελλοντικές γενιές.
Αντλώντας από την τριαντάχρονη εμπειρία του στην πρώτη γραμμή της επιστημονικής έρευνας και της κλινικής πράξης, ο Bessel van der Kolk αποδεικνύει στο Το σώμα δεν ξεχνά ότι ο τρόμος και η απομόνωση, οι κύριες συνέπειες του ψυχικού τραύματος, κυριολεκτικά αναδιαμορφώνουν τον εγκέφαλο και το σώμα.
Ο συγγραφέας, ένας από τους πλέον επιφανείς ειδήμονες του ψυχικού τραύματος παγκοσμίως, αναπτύσσει ένα τολμηρό θεραπευτικό πρότυπο, το οποίο διαφοροποιείται από τις συνήθεις φαρμακευτικές και ψυχοθεραπευτικές πρακτικές, και εξηγεί μία ολοκληρωμένη προσέγγιση που θεραπεύει το μυαλό, τον εγκέφαλο και το σώμα. Εξετάζει καινοτόμες θεραπείες -από τη νευροανάδραση και τον διαλογισμό ως τον αθλητισμό, το θέατρο και τη γιόγκα- που ανοίγουν νέους δρόμους στην προσπάθεια ανάρρωσης από το ψυχικό τραύμα, αξιοποιώντας την ευροπλαστικότητα, την εγγενή προσαρμοστική ικανότητα του εγκεφάλου.
Μέσα από αυτό το βιβλίο οι αναγνώστες θα ανακαλύψουν το μεγαλείο της ανθρώπινης ανθεκτικότητας. Ο Bessel van der Kolk καταδεικνύει την τρομακτική δύναμη των διαπροσωπικών σχέσεων να προκαλέσουν τόσο βλάβη όσο και ίαση – και προσφέρει σε όλους την ελπίδα για επιστροφή στη ζωή - Αγγλική-Αγγλόφωνη
Θα φωνάξω την αστυνομία
Μια ιστορία απώθησης και ανάκτησης€8.00Καθώς το αποχαιρετιστήριο δείπνο έφτανε στο τέλος του, ο Μπόμπ Μπέργκερ, ο φίλος μου από τα παλιά, έκανε νόημα ότι είχε ανάγκη να μου μιλήσει. Είχαμε ακολουθήσει διαφορετικές επαγγελματικές κατευθύνσεις, εκείνος χειρουργούσε καρδιές, εγώ θεράπευα ραγισμένες καρδιές μέσα από τη συζήτηση, κι όμως μεταξύ μας υπήρχε ένας στενός σύνδεσμος που το νιώθαμε κι οι δύο πως θα διαρκούσε όλη μας τη ζωή. Όταν με πήρε απ’ το μπράτσο για να με τραβήξει παράμερα, κατάλαβα πως συνέβαινε κάτι εξαιρετικό. Ο Μπόμπ πολύ σπάνια με άγγιζε. Κάτι τέτοια τα παρατηρούμε εμείς οι ψυχίατροι. Έσκυψε στο αυτί μου και είπε βραχνά: “Μου συμβαίνει κάτι πολύ βαρύ… ξεσπάει το παρελθόν… οι δύο ζωές μου, της νύχτας και της μέρας, γίνονται ένα. Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον “.
Κατάλαβα. Μετά τα παιδικά του χρόνια, που τα πέρασε στην ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ, ο Μπομπ ζούσε δύο ζωές: μία το πρωί, σαν ένας γλυκομίλητος, αφοσιωμένος και ακούραστος καρδιοχειρουργός, και μια άλλη τη νύχτα, όπου στα όνειρά του περιφέρονταν θραύσματα από φρικτές αναμνήσεις. Για την πρωινή του ζωή γνώριζα τα πάντα, για τη νυχτερινή όμως στα πενήντα χρόνια της φιλίας μας δεν είχε αποκαλύψει τίποτα. Ούτε ποτέ είχα ακούσει απ’ το στόμα του ένα ξεκάθαρο αίτημα για βοήθεια: ήταν κλειστός, μυστηριώδης, αινιγματικός. […] Δημοσίευε πυρετωδώς, δίδασκε και χειρουργούσε ακαταπόνητα. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που εμφύτευσε τεχνητή καρδιά μερικής υποβοήθησης, εξασφαλίζοντας μακρόχρονη επιβίωση. Και όλ’ αυτά απόλυτα μόνος στον κόσμο – είχε χάσει όλους τους δικούς του στο ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ.
Για το παρελθόν του όμως δεν έλεγε τίποτα. Μ’ έτρωγε η περιέργεια, γιατί δεν είχα γνωρίσει άλλον άνθρωπο που να έζησε από πρώτο χέρι τη φρίκη των στρατοπέδων, ο Μπομπ όμως απόδιωχνε τις ερωτήσεις μου και με κατηγορούσε για ηδονοβλεψία. […] - Παλαιά-Μεταχειρισμένα
Ψυχανάλυση
Άντλερ - Φρόυντ - Γιούνγκ€15.00Η ψυχανάλυση ενεφανίσθη αρχικώς ως μέθοδος θεραπευτική. Απέβλεπε να θεραπεύσει την υστερία και τα νευρικά νοσήματα γενικώς, τα οποία δεν εθεωρούντο, από τον διδάσκαλο του Φρόϋντ Σαρκώ και από τον ίδιο τον Φρόϋντ, οργανική πάθηση, αλλά ψυχική διατάραξη που, κατ’ αναλογίαν, μόνο ψυχική θεραπεία χρειαζόταν.
Στην αρχή η ψυχαναλυτική μέθοδος είταν εμπειρική, επιδιώκοντας την θεραπεία των νευροπαθών με την υποβολή και με τον υπνωτισμό. Και πρέπει να τονισθεί, ότι οι παλαιότεροι ψυχίατροι δεν προσέφεραν σχετικώς κανένα θεραπευτικό μέσον, εκτός από την ησυχία στο κρεββάτι, τον ύπνο και τα διαρκή λουτρά. Με τον υπνωτισμό τώρα ο νευροπαθής θυμόταν προηγούμενα θλιβερά γεγονότα της ζωής του και έτσι απηλάσσετο από τον ερεθισμό που του προκαλούσαν, γιατί εξηφανίζοντο και τα υστερικά του συμπτώματα. […]
