Πες γι’ αστραπές και χορτάρια
πες μου Ινώ
για κάδμεια λιθάρια
ποιο στόμα ιερό
δοσμένο στον άπνοο καιρό
θα μιλήσει;
ποθοτράνταχτο βάκχειο “εύα”
απ’ τη νύχτα στο αυτί μου κατέβα
μελίσσι
έλα λάμψη φωνηέντων αυγής
ήλιε άστρα διονύσιο “ευοί”
στη σιωπή της κραυγής
λίθος λίθω και άλς εξ αλός
ο ή καίπερ το γαρ νοητόν
και κουφός ο γεννήτωρ θνητών
θεσσαλός.