Μόσχα, 2016. Ο Ιλιά αποφυλακίζεται ύστερα από επτά ολόκληρα χρόνια και επιστρέφει σπίτι του. Αλλά τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Η μητέρα του έχει μόλις πεθάνει, η κοπέλα του έχει βρει έναν άλλο σύντροφο και ο παιδικός του φίλος τον αντιμετωπίζει με καχυποψία. Ο Ιλιά, αδικημένος
και απογοητευμένος, πνίγει τη θλίψη του στο αλκοόλ και, κάποια στιγμή, ωθούμενος από μια ανεξέλεγκτη φρενίτιδα, αποφασίζει να λογαριαστεί
με τον Πέτια, τον αξιωματικό της δίωξης ναρκωτικών που τον οδήγησε πίσω από τα κάγκελα. Και πράγματι, προβαίνει σε μια οριακή πράξη. Αμέσως μετά αποσπά το κινητό τηλέφωνο του αστυνομικού και, με τη συσκευή πλέον στην κατοχή του, ο Ιλιά τρυπώνει στο παρελθόν του. Και όταν αρχίζει να λαμβάνει αγωνιώδη μηνύματα από τους οικείους του Πέτια, από την εγκυμονούσα Νίνα επίσης, ο Ιλιά δεν διστάζει να απαντήσει εκείνος στη θέση του. Σταδιακά υιοθετεί μια ξένη ταυτότητα και εισχωρεί στη ζωή του ανθρώπου που εκδικήθηκε. Ο Ντμίτρι Γκλουχόφσκι, ανατέμνοντας ανατριχιαστικά τη σύγχρονη Ρωσία, διαπλέκει τα πεπρωμένα δύο νεαρών αντρών που είναι ένοχοι, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
Το ΤΕΧΤ είναι ένα ρεαλιστικό κοινωνικό μυθιστόρημα γραμμένο από τον Ντμίτρι Γκλουχόφσκι. Αυτό το βιβλίο, στο μεταίχμιο του θρίλερ, του νουάρ και του δράματος, αφηγείται τη σύγκρουση των γενεών, έναν ανεκπλήρωτο έρωτα και μια μάταιη τιμωρία. Η δράση εκτυλίσσεται στη σύγχρονη Μόσχα και τα προάστιά της. Το κινητό τηλέφωνο έχει γίνει για την ψυχή η εφεδρική της αποθήκη. Μέσα σε αυτό βρίσκονται οι πιο φωτεινές μας αναμνήσεις – κρατάμε το γέλιο μας στις φωτογραφίες και τις ευτυχισμένες μας στιγμές στα βίντεο. Στα μέιλ και στα μηνύματα κρατάμε τις νουθεσίες της μητέρας μας και τα επαγγελματικά μας μυστικά. Στα ιστορικά των μπράουζερ βρίσκεται ό,τι μας ενδιαφέρει πραγματικά. Στα τσατ βρίσκονται οι ερωτικές εξομολογήσεις και οι αποχαιρετισμοί, τα αποτυπώματα των πειρασμών και οι μαρτυρίες των αμαρτιών μας, τα δάκρυα και οι πίκρες μας. Τέτοια είναι η εποχή. Εικονίδια, βίντεο, κείμενο. Το κινητό είμαι εγώ. Όποιος πάρει το κινητό μου, για τους άλλους θα γίνει εγώ. Κι όταν εκείνοι το καταλάβουν, θα είναι πια πάρα πολύ αργά. Για όλους.